جستجو

دومین المپیاد فیلمسازی نوجوانان از فردا و در سومین روز از برگزاری سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در اردوگاه شهید بهشتی برپا می‌شود و قرار است نوجوانان ۹ تا ۱۶ سال در مدت زمان چهار روز فیلم های یکدیگر که در این دوره از المپیاد فیلمسازی پذیرفته شده است را در حضور داوران و کارشناسان سینما ببینند. تا در سایه این دید و بازدید هم با فضای فیلمسازی از نزدیک آشنا شوند و هم درباره ایده، فیلمنامه و فیلم بیشتر بدانند و در نگاه کلی سینما را زندگی کنند.

المپیاد فیلمسازی نوجوانان از دل جشنواره فیلم کودک بیرون میآید

به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از ستاد خبری المپیاد فیلمسازی نوجوانان، دبیر سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم های کودکان و نوجوانان معتقد است «المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران» ازجمله رویدادهای فرهنگی است که از دل جشنواره فیلم کودک بیرون می آید و به شکل مستقل و براساس تعاریف مشخص به حیات خود در چرخه صنعت سینما ادامه خواهد داد.
علیرضا رضاداد دبیر سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان با بیان این مطلب، درباره ضرورت برگزاری المپیاد فیلمسازی نوجوانان گفت: جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان فرزند جشنواره فیلم فجر است. این جشنواره براساس شرایط فرهنگی و ایجاد ظرفیت های جدید، از دل یک رویداد سینمایی بزرگ تر بیرون آمد و در قالب یک جشنواره سینمایی تعریف شد و تا امروز به حیات خود ادامه داده است. بنابراین با تغییر شرایط روز و بنابر نیازهای موجود ، رویدادهای جدید شکل می گیرند و به تبع المپیاد فیلمسازی نوجوانان نیز از همان رویدادهای جدید است که می تواند پس از چند سال به شکل مستقل و جدا از جشنواره فیلم کودک برگزار شود.
وی ادامه داد: چون مخاطب جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان خود کودک و نوجوان است برگزاری المپیاد فیلمسازی موقعیت مناسبی است تا کودکان با فضایی که هم نسلانشان برای آنها فیلم می سازند آشنا شوند و از سوی دیگر وقتی فیلم های همسالان خود را به واسطه این المپیاد می بینند با رویاهای هم نسلان خود نیز روبرو می شوند. رفتاری تشویقی است برای استفاده نوجوان از ظرفیت تصویر سازی.

رویاهای خود را به تصویر میکشند
رضاداد در ادامه صحبت های خود با اشاره به خاصیت دیده شدن فیلم هایی که کودکان و نوجوانان به بهانه این المپیاد برای همسالان خود می سازند، گفت: کودکان و نوجوانان به واسطه سینما می توانند رویاهای خود را به تصویر بکشند و با فناوری های جدید قادر هستند سطحی از میزان توانمندی های خودشان را به نمایش بگذارند. از همین رو باید فضایی فراهم شود تا توانمندی های کودکان و نوجوانان هم برای سینماگران و هم برای همنسلان به نمایش گذاشته شود. ادامه این روند باعث می شود تا در فضای رقابتی و رفته رفته تمایل به فیلمسازی ایجاد شود و نسل به نسل به گردش درآید و در سنین پایین تر جامعه نیز قرار گیرد.

وی تاکید کرد: در کشور ما سینما اهمیت بسیاری دارد و فیلمسازی در بین جوان ها بسیار مطرح و مقبول است و به آن تعلق خاطر دارند و چون ظرفیت فناوری های نوین جامعه بالا رفته کودکان و نوجوانان هم می توانند از این ظرفیت استفاده کنند و المپیاد فیلمسازی با گروه سنی ۹ تا ۱۶ سال که تعریف شده است این امکان را به آنها می دهد. تداوم در برگزاری این بخش از جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان باعث می شود ساختار جدیدی در فیلمسازی یعنی دست یافتن کودکان و نوجوانان به سینما شکل بگیرد که این ساختار می تواند در آینده به شکل مستقل در قالب یک رویداد سینمایی یا به گسترش ماموریت انجمن سینمای جوانان عمل کند.

دبیر سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان تاکید کرد: در دورانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با توجه به مختصات زندگی اجتماعی در زمانه خود، نماینده این جریان در ایران بود. در آن دوران کانون نوشته ها و نقاشی های گروه سنی ۹ تا ۱۶ سال که گروه سنی المپیاد فیلمسازی هم هست را در اختیار مراکز مرتبط با فعالیت های کودک و نوجوان قرار می داد. به اعتقاد من همین تولیدات مانند مطالعه انشای بچه عمل می کند. بسیاری از کارشناسان در حوزه های فکری و روانشناسی کودک و نوجوان، به این محصولات به چشم منبع مطالعاتی نگاه می کنند تا دریابند فرایند تبدیل رویا به تصویر در ذهن بچه ها چگونه است و تا چه اندازه توانمند شده اند تا ایده های خود را به صورت تصویر بیان کنند.

نهالی در المپیاد فیلمسازی کاشته می شود که شاخ و برگ میدهد

رضاداد تاکید کرد: در حقیقت قرار است نهالی در المپیاد فیلمسازی کودکان و نوجوانان کاشته شود که بعدها شاخ و برگ زیادی بدهد و رفته رفته به یک درخت تناور تبدیل شود و در نهایت خودش بتواند رویدادی بزرگتر از درون جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان باشد.
این مدیر سینمایی در پاسخ به این سئوال که تناور شدن نهال المپیاد فیلمسازی به چه عواملی بستگی دارد گفت: مهمترین عامل، امکانی است که در اختیار کودکان و نوجوانان قرار می گیرد. به این معنا که باید ارزیابی کرد که تا چه اندازه می توان، فرصت و ظرفیت درست را به بچه ها منتقل کرد. نکته دیگر اینکه باید بچه هارا به مشارکت بیشتر تشویق کرد . جهان آینده جهان پیروزی خلاقیت و تفکر خلاق است و تلاش بر ای تبدیل اندیشه و رویا به تصویر تلاشی در جهت بروز خلاقیت است .

آموزش تبدیل رویا به زبان
وی ادامه داد: ممکن است خیلی از کودکان و نوجوانان امروز با وسایل شخصی تصویربرداری، برای خودشان لحظاتی را خلق کنند اما هیچ وقت به این فکر نکنند که در لحظه خلق شده، یک موقعیت سازمان یافته تر ایجاد کنند و آن را با دیگران به اشتراک و داوری بگذارند. یا حتی از افراد دیگر کمک بگیرند تا این تصویر سازی حرفه ای تر صورت بگیرد. یکی از اهداف این المپیاد همین است. اینکه کسانی که این ظرفیت و آگاهی را دارند متوجه بشوند که ساز و کار تبدیل یک رویا به زبان تصویر چیست. در حقیقت داریم شیوه تبدیل رویا به زبان تصویر را به بچه ها آموزش می دهیم.

رضاداد با بررسی این المپیاد از زاویه ای دیگر و تشبیه آن به مراکز آموزش فنی و حرفه ای گفت: المپیاد فیلمسازی کودکان و نوجوانان مانند خیلی از حرفه های دیگر که در مراکز فنی و حرفه ای انجام می شود، عمل می کند اما صرفا جنبه آموزشی ندارد. فرقی که المپیاد فیلمسازی با حرفه های دیگر دارد، این است که کاملا در دسترس است. حال اینکه موقعیت جشنواره به بچه ها این امکان را می دهد که اولا بتوانند با مخاطبان همفکر، آثار خود را ببینند. دوم اینکه کسانی که آثارشان پذیرفته شده است، فیلم های خودشان را بر پرده بینند و تجربیات به یکدیگر منتقل شود. جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان فضایی است که حرفه ای ها هم فیلم ساخته اند و بچه ها می توانند از حضور این حرفه ای ها استفاده کنند. یکی از خاصیت هایی که با سینما سازگار است این است که بچه ها در مدت آموزش، زندگی جمعی می کنند. و یکی از الزامات حوزه فیلمسازی مشارکت و مدیریت و رهبری جمعی است. در این زندگی جمعی یک هفته ای، یاد می گیرند که با دیگران چگونه تعامل کنند. در کل این بخش جشنواره، همه ویژگی هایی یک اردو و تاثیر آن در رشد شخصیت بچه ها و آموزش های اجتماعی را توامان داراست.
رضاداد در پاسخ به این سئوال که برگزاری این المپیاد تا چه اندازه خانواده ها را مشتاق به حضور نوجوانان خود می کند گفت: امکان برگزاری المپیاد ممکن است در کوتاه مدت تعارضی ظاهری بین کودک و خانواده ایجاد کند. ممکن است برخی خانواده ها این فرصت را در اختیار نوجوان ها قرار ندهند. ولی آرام آرام به مطالبه بچه ها از خانواده ها تبدیل می شود. مثل بچه ای که می خواهد کتاب بخواند اما خانواده برای او به اندازه کافی کتاب خریداری نکرده است. ولی با اشاعه کتابخوانی در جامعه، بچه ها می توانند کتاب را از خانواده ها مطالبه کنند و این خود چرخه کتابخوانی را قوی تر می کند. ضمن اینکه من فکر می کنم فن آوری هم روی این موضوع تاثیر خواهد گذاشت. احتمالا همینطور که در حال حاضر، امکان دسترسی بچه ها به فضاهای مناسب اطلاعاتی فراهم است، در آینده خلاقان و تولیدکنندگان تکنولوژی، به این فکر می افتند که شیوه های دسترسی کودکان به روشهای تصویرسازی مختص خود را شکل دهند. الان یک بچه نه ساله می تواند با تلفن هوشمند یکی از اعضای خانواده اش تصویرسازی کند. به نظرم باید آرام آرام کاری کنیم که این فرصت، به عنوان یکی از حقوق کودکان شناخته شود. باید همانطور که در مقابل نوشتن انشا یا خاطره توسط کودکان مقاومتی نداریم و تشویقش هم می کنیم، به امکان تصویر سازی توسط آنان و حضور در المپیاد هم به همین چشم نگاه کنیم. زمانی می خواستند داستانش را بنویسند و حالا می خواهند تصویرسازی کنند و رویایشان را به زبان تصویر به دیگران ارائه دهند. حتما خانواده ها گرایش بیشتری پیدا خواهند کرد. به هر حال فیلمسازی یک کار مشارکتی است و بچه ها برای تصویر سازی باید بتوانند خصوصیات لازم برای ارتباط مناسب با جامعه را کسب کنند.

المپیاد رویدادی نخبه گراست

دبیر سی و یکمین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در ادامه صحبت های خود به انتخاب واژه المپیاد برای این رویداد سینمایی اشاره کرد و گفت: به انتخاب آقای شجاع نوری، آقای تابش و دوستانی که بنیانگذار این المپیاد بودند و آن را عملیاتی کردند احترام می گذاریم. وقتی واژه المپیاد را ارزیابی می کنیم. رویداد های المپیاد در رشته های گوناگون در گروه سنی مخاطب خودش، جایگاه ممتازی پیدا کرده است. بچه هایی که توانسته اند به المپیاد برسند، در محیط آموزشی و اطراف خود بچه های مقبول تری شده اند و رویداد المپیاد اصولا یک رویداد نخبه گراست. شاید بتوان اسم های دیگری انتخاب کرد اما استفاده از فضای مثبت موجود، معقول و منطقی بوده است. این واژه یادآور این هم هست که اصل کار، علمی است و باید به بچه ها فهماند که شما با ساختن چند فیلم، فیلمساز نشده اید. این هم مثل خاطره نویسی و داستان نویسی است. برای داستان نویس یا فیلمساز حرفه ای شدن، باید خیلی چیزها را آموزش ببینید. این رویداد می تواند تمایلات بچه ها برای آموزش پذیری را بروز و افزایش دهد. بنابراین اگر سایرین هم به این نتیجه رسیده اند که واژه المپیاد بار علمی و آموزشی را به ذهن متبادر می کند، به خودی خود نتیجه بدی نیست. چرا که مثل هر رویداد علمی در هر رشته دیگری، لازمه ورود به حوزه تصویرسازی و سینما، کسب دانش مناسب است و این باید به بچه ها آموزش داده شود. لفظ المپیاد برای خود من همیشه لفظ جالب و جذابی بوده است. از همان دوره ای هم که این ایده در دبیرخانه جشنواره فیلم کودک و نوجوان ساخته و پرداخته شد، احساس نکردم که واژه نامناسبی باشد.

فیلمهای المپیادی برای عموم نمایش داده می شود
رضاداد در پایان گفت: در اصفهان بخش اردوی دانش آموزی را برای پذیرفته شدگان به المپیاد فیلمسازی تدارک دیده ایم تا زندگی اجتماعی را به همراه مربیان در آنجا تجربه کنند. این امکان را هم فراهم می کنیم که در این محل استقرار، علاوه بر یک نمایش که کارگاهی است و بحث و بررسی می شود، خود بچه ها نیز به فیلم های یکدیگر امتیاز دهند. سالنی وجود دارد که بچه ها می توانند به همراه حرفه ای ها فیلم ببینند و با هم بحث و تبادل نظر کنند. یکبار هم این فیلم ها در سالن های مخصوص برای مردم نمایش داده می شود و بچه ها در آن سالن ها هم می توانند کنار مردم فیلم ببینند. یعنی هم نمایش اختصاصی دارند و هم نمایش عمومی. همچنین پیش بینی کرده ایم که اگر آثاری وجود داشت که مناسب، قابل قبول و از استانداردهای لازم برخوردار بود، قبل از نمایش فیلم های بخش مسابقه در سانس های مختلف نمایش دهیم.

موفقیت فیلم کوتاه «آخرین شیهه‌ی ...
در روزهای پایانی اسفند نهمین هفت...
گستره وحشت
حسن خمسه سرپرست انجمن سینمای جوا...
پایان فیلمبرداری فیلم کوتاه «مهم...
جایزه بهترین کارگردانی جشنواره س...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *