به نام خدا
به بهانه نمایش فیلم آثار عجم به قم آمدم، شهری که از آن بسیار خوانده بودم. اما هرگز بخت یار نبود تا پا در آن نهم. جای بسی خرسندی است که شهر زنده بود و آواز زیست در آن شنیده می‌شد.
این حضور به بهانۀ روز قلم بود. در تاریخ خوانده‌ام: “چه دست‌ها قطع شد، چه چشم‌ها نابینا، چه جان‌ها فدا شد تا قلم حقیقت بنویسد …” خوانده‌ام “کاتبان نخستین کتاب را شهید می‌خواندند چرا که بعد از برداشتن چند نسخه از آن، کتاب را به آب روان می‌سپارند، تا این شهید تعمید شود.”
افسوس که زمانه، زمانه دیگر شده و کتاب بی‌مقدار. و خلق بی‌خبر از رمز و راز دانش …
ارادتمند حسن نقاشی
۱۴/تیر/۹۷
